فراتحلیلی بر تعیین عوامل موثر بر انگیزش تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی پژوهشهای انجام شده در زمینه انگیزش تحصیلی با روش فراتحلیل بود. روش پژوهش حاضر، روش فراتحلیلی است. این روش جزء روشهای کمی و ترکیبی است و هدف آن ترکیب نتایج مطالعات گوناگون به منظور رسیدن به یک نتیجه هماهنگ و منسجم است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه تحقیقاتی است که به صورت مقاله در پایگاههای علمی magiran, sid و به صورت پایان نامه در پایگاه irandoc بین سالهای 90-1370 در زمینه انگیزش تحصیلی انجام شده است. از این جامعه تعداد 132 پژوهش که مناسب تشخیص داده شدند انتخاب شدند و اطلاعات آنها در کاربرگ فراتحلیل که توسط محقق تنظیم شده بود ثبت شد. برای تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی، از تشکیل جدول توزیع فراوانی و محاسبه فراوانی درصدی با نرم افزار spss17 استفاده شد. در بخش آمار استنباطی نیز برای محاسبه اندازه اثر، انحراف استاندارد، حدود اطمینان 95 درصدی، مقدار z فیشر و سطح معنی داری آن از نرم افزار cma-2 استفاده شد. این نرم افزار برای مطالعات مقایسه ای مقدار g هگز و برای مطالعات همبستگی اندازه اثر r همبستگی را محاسبه کرد. همچنین با استفاده از این نرم افزار شاخص تعداد ناکامل بی خطر (nfs) و آزمون q برای همگنی مطالعات محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد که به ترتیب متغیرهای راهبردهای آموزشی (es=0/479)، خودکارآمدی (es=0/405)، عزت نفس (es=0/384)، خودتنظیمی (es=0/333)، پیشرفت تحصیلی (es=0/329)، روشهای تدریس (es=0/279)، اضطراب امتحان (es=-0/196) و جنسیت (es=0/037) بیشترین اثر را بر انگیزش تحصیلی دارند. متغیر رشته های تحصیلی (es=0/009) نیز با سطح احتمال بیشتر از 0/05 (p=0/08) اثر معنی داری بر انگیزش تحصیلی نشان نداد. بررسی همگنی مطالعات نشان داد که مطالعات تحت ترکیب در همه متغیرها، ناهمگن می باشد. بررسی شاخص های تعداد ناکامل بی خطر نیز نشان داد که در بین مطالعاتِ مربوط به همه متغیرها بجز متغیر رشته های تحصیلی سوگیری انتشار وجود ندارد.